معرفی و نقد سریال جاده ریدلی

سریال «جاده ریدلی» (Ridley Road)، یک درام تاریخی بریتانیایی محصول سال ۲۰۲۱ است که مخاطب را به لندن پرالتهاب دهه ۱۹۶۰ میلادی می برد و داستان مبارزه ای پنهان اما حیاتی علیه موج فزاینده فاشیسم در این کشور را روایت می کند. این مجموعه تلویزیونی با اقتباس از رمان تأثیرگذار «جو بلوم» (Jo Bloom) ساخته شده و بر محوریت دختری جوان به نام ویوین اپستاین می چرخد که برای یافتن عشق گمشده اش، راهی سفری پرمخاطره می شود و ناخواسته به قلب تاریک یک جنبش نئونازی نفوذ می کند. تماشاگر با هر قسمت، خود را بیش از پیش درگیر تنش ها و چالش های ویوین می بیند، گویی که خود در میانه ی این نبرد برای عدالت و انسانیت قرار گرفته است.

این سریال نه تنها یک تریلر جاسوسی مهیج است، بلکه روایتی عمیق از شجاعت فردی در برابر افراط گرایی جمعی به شمار می آید. جاده ریدلی با فضاسازی خیره کننده دهه ۶۰، بازی های درخشان و داستانی که ریشه های تاریخی فاشیسم را بازگو می کند، سوالات مهمی را درباره ماهیت تعصب و مقاومت در برابر آن مطرح می سازد. از شخصیت پردازی پیچیده گرفته تا بازآفرینی دقیق آن دوران، هر جنبه ای از این سریال به گونه ای است که بیننده را به تأمل وا می دارد. مخاطب در این سفر تاریخی، همراه با شخصیت ها، ترس، امید و عزم راسخ برای مقابله با سایه هایی که بر جامعه سنگینی می کنند را تجربه می کند.

شناسنامه سریال: اطلاعات کلیدی Ridley Road

سریال بریتانیایی «جاده ریدلی» که در سال ۲۰۲۱ به نمایش درآمد، به سرعت توجه بسیاری از منتقدان و تماشاگران را به خود جلب کرد. این اثر، محصولی از شبکه بی بی سی وان (BBC One) است که با اقتباس از رمانی به همین نام، داستان جذابی را با پس زمینه ای تاریخی و حساس به تصویر می کشد.

عنوان اصلی	Ridley Road
ژانر	درام تاریخی، تریلر سیاسی، جاسوسی
کشور سازنده	بریتانیا
سال تولید/انتشار	۲۰۲۱
تعداد فصل ها و قسمت ها	۱ فصل، ۴ قسمت
کارگردان	لیزا مالکاهی (Lisa Mulcahy)
نویسنده (اقتباس تلویزیونی)	سارا سولمانی (Sarah Solemani)
بر اساس رمان	جاده ریدلی اثر جو بلوم (Jo Bloom)
شبکه پخش	BBC One
امتیاز IMDb	۷.۱/۱۰ (بر اساس رأی کاربران)

این سریال با امتیازاتی که در پلتفرم های مختلف کسب کرده، جایگاه خود را در میان آثار درام تاریخی تثبیت نموده و توانسته است بازخوردهای مثبتی از منتقدان دریافت کند. داستان آن به سرعت بیننده را درگیر می کند و با توجه به محدود بودن تعداد قسمت ها، روایتی فشرده و پرکشش را ارائه می دهد.

داستان سریال جاده ریدلی: نفوذی شجاعانه در قلب تاریکی

داستان «جاده ریدلی» خواننده را به عمق سال ۱۹۶۲ می برد، جایی که بریتانیا هنوز زخم های جنگ جهانی دوم را بر تن دارد و سایه تاریک نئونازیسم، به آرامی در حال گسترش است. در این میان، شخصیت اصلی سریال، «ویوین اپستاین» (Vivien Epstein)، دختری جوان و یهودی از شهر منچستر، به دلایلی شخصی، زندگی آرام خود را رها کرده و راهی لندن می شود. او به دنبال جک موریس، عشق سابق خود است که ماه هاست از او خبری ندارد و همین جستجو، ویوین را وارد مسیری کاملاً غیرمنتظره و خطرناک می کند.

پس از ورود به لندن، ویوین با دایی خود، «سولی مالینوفسکی» (Soly Malinovsky) و گروه مخفی او آشنا می شود. سولی رهبر یک سازمان ضد فاشیستی یهودی است که تلاش می کند جلوی فعالیت های رو به رشد گروه نئونازی «جنبش بریتانیا» را بگیرد. ویوین که در ابتدا تنها به فکر یافتن جک است، ناخواسته وارد دنیایی از تعصب، خشونت و مبارزات پنهان می شود. او به زودی متوجه می شود که جک نیز در این سازمان نفوذ کرده و اکنون در خطر است.

با آگاهی از ابعاد خطر، ویوین تصمیم شجاعانه ای می گیرد. او ماموریت می یابد تا به درون تشکیلات «کالین جردن» (Colin Jordan)، رهبر کاریزماتیک و بی رحم نئونازی ها، نفوذ کند. این ماموریت نه تنها جان ویوین را به خطر می اندازد، بلکه او را مجبور می کند تا در دنیایی که به شدت با ارزش هایش در تضاد است، نقش بازی کند. او باید اعتماد جردن و یارانش را جلب کند، در حالی که هر لحظه ممکن است هویت واقعی اش فاش شود و تمام تلاش ها به باد رود. این بخش از داستان پر از تعلیق، صحنه های نفس گیر و تصمیمات دشوار است که ویوین را در مرزهای اخلاقی و انسانی خود به چالش می کشد.

بیننده در هر لحظه نفوذ ویوین، اضطراب و ترس از لو رفتن او را حس می کند. او در محافل نئونازی ها، با شعارهای نفرت انگیز و ایدئولوژی های افراطی مواجه می شود و باید احساسات واقعی خود را پنهان کند. این مواجهه نزدیک با نفرت، تاثیر عمیقی بر او می گذارد و انگیزه او را برای مبارزه با این نیروهای تاریک تقویت می کند. داستان «جاده ریدلی» نه تنها روایتی از یک ماموریت جاسوسی است، بلکه سفری به اعماق روح انسانی، مواجهه با شر و در نهایت، پیروزی شجاعت و مقاومت است.

«ویوین اپستاین به ما یادآوری می کند که حتی در تاریک ترین دوران، نور امید می تواند از جسارت یک فرد سرچشمه گیرد.»

معرفی بازیگران و شخصیت های اصلی: ستاره های جاده ریدلی

سریال «جاده ریدلی» با انتخاب بازیگرانی توانمند، توانسته است شخصیت های پیچیده و چالش برانگیز خود را به شکلی باورپذیر و عمیق به تصویر بکشد. هر بازیگر نقش خود را با ظرافت خاصی ایفا کرده است که به ماندگاری این سریال کمک شایانی کرده است.

آگنس اوکیسی (Agnes O’Casey) در نقش ویوین اپستاین

«آگنس اوکیسی» در نقش ویوین اپستاین، ستاره اصلی و قلب تپنده داستان است. او با اولین نقش آفرینی مهم خود در تلویزیون، حضوری خیره کننده و قدرتمند از خود به نمایش می گذارد. اوکیسی با ظرافت خاصی، تحول ویوین را از دختری ساده دل به جاسوسی شجاع که در برابر افراط گرایی می ایستد، به تصویر می کشد. تماشاگر با هر نگاه، هر تردید و هر تصمیم شجاعانه او همراه می شود و رنج و عزم راسخ این شخصیت را درک می کند. بازی او عمق و پیچیدگی ویوین را به خوبی نشان می دهد و باعث می شود تا مخاطب به شدت با او همذات پنداری کند.

روری کینیر (Rory Kinnear) در نقش کالین جردن

«روری کینیر» در نقش کالین جردن، رهبر نئونازی «جنبش بریتانیا»، یکی از نقاط قوت اصلی سریال به شمار می رود. کینیر با مهارتی بی نظیر، شخصیت جردن را به عنوان فردی کاریزماتیک اما به شدت خطرناک و موذی به تصویر می کشد. او توانسته است رگه هایی از آسیب پذیری و انسانیت کاذب را نیز در این شخصیت شرور نشان دهد که همین امر، جردن را به موجودی پیچیده تر و هولناک تر تبدیل می کند. نگاه های سرد و حرکات حساب شده او، حس ترس و نفرت را در بیننده برمی انگیزد و به خوبی شرارت نهفته در این ایدئولوژی را نمایان می سازد.

ادی مارسان (Eddie Marsan) در نقش سولی مالینوفسکی

«ادی مارسان» در نقش سولی مالینوفسکی، دایی ویوین و رهبر گروه ضد فاشیست، همانند همیشه، بازی محکم و اثرگذاری از خود ارائه می دهد. سولی نماد مقاومت مدنی و امید در برابر تاریکی است. مارسان با نمایش نگرانی های یک رهبر مسئول و در عین حال، امیدواری و قدرت درونی، نقش محوری را در شکل گیری شخصیت ویوین ایفا می کند. او نماد پدر معنوی و راهنمایی برای ویوین است که در لحظات دشوار، از او حمایت می کند و به او جهت می دهد.

تام وری (Tom Varey) در نقش جک موریس

«تام وری» در نقش جک موریس، معشوقه ویوین و نفوذی دیگر در سازمان نئونازی، اگرچه کمتر در کانون توجه قرار دارد، اما نقش او در پیشبرد داستان و انگیزه های ویوین حیاتی است. رابطه عاشقانه او با ویوین، پیچیدگی های بیشتری به داستان می بخشد و خطراتی که این دو نفر را تهدید می کند، شدت درام را افزایش می دهد.

سایر بازیگران نیز، از جمله سامانتا اسپیرو در نقش مادر ویوین و سایر اعضای گروه ضد فاشیست، به خوبی در نقش های خود ظاهر شده اند و به باورپذیری و غنای دنیای سریال کمک می کنند. تمامی این بازیگران با همکاری یکدیگر، پازلی کامل از شخصیت ها را می سازند که نه تنها یک داستان تاریخی را روایت می کند، بلکه به کاوش در عواطف انسانی و پیامدهای تعصب می پردازد.

نقد و بررسی جامع سریال جاده ریدلی: تحلیل نقاط قوت و ضعف

سریال «جاده ریدلی» اثری است که با جسارت تمام، به یکی از حساس ترین و تاریک ترین فصول تاریخ بریتانیا می پردازد. این مجموعه با پرداختن به مبارزه علیه فاشیسم در دهه ۶۰ میلادی، نه تنها سرگرم کننده است بلکه پیام های عمیقی را برای زمان حال به همراه دارد.

نقاط قوت

1. موضوع قدرتمند و جسورانه: یکی از بزرگترین نقاط قوت سریال، پرداختن به موضوع فاشیسم داخلی در بریتانیا و مبارزات گروه های ضد فاشیستی است. این موضوع در آن دوران، یک تابو محسوب می شد و سریال با شجاعت تمام، این زخم اجتماعی را باز می کند و به ریشه های افراط گرایی می پردازد.
2. بازیگری درخشان: عملکرد آگنس اوکیسی در نقش ویوین اپستاین، فوق العاده است. او توانسته است عمق و پیچیدگی شخصیتی را به نمایش بگذارد که در میان ترس و وظیفه، به دنبال عدالت است. روری کینیر نیز در نقش کالین جردن، به طرز شگفت آوری شرور و کاریزماتیک ظاهر می شود و تعادل میان قدرت و پلیدی را به خوبی برقرار می کند.
3. فضاسازی و طراحی صحنه: «جاده ریدلی» در بازسازی دقیق و باورپذیر دهه ۶۰ میلادی بی نظیر است. از لباس ها و مدل مو گرفته تا خودروها و محیط های شهری و روستایی، همه چیز به گونه ای است که تماشاگر را به آن دوران می برد و حس نوستالژی یا مواجهه با تاریخ را القا می کند. جزئیات طراحی صحنه به غنای بصری سریال افزوده و حس واقع گرایی را تقویت می کند.
4. هیجان و تعلیق: ساختار تریلر جاسوسی سریال، بیننده را از ابتدا تا انتها درگیر می کند. هر قسمت پر از لحظات پرتنشی است که دلشوره و اضطراب را به مخاطب منتقل می کند. مخاطب با ویوین همراه می شود و ترس از فاش شدن هویت او، هیجان داستان را چندین برابر می کند.
5. اهمیت تاریخی و ارتباط با مسائل روز: سریال به زیبایی نشان می دهد که چگونه ایدئولوژی های افراطی می توانند در بطن جامعه رشد کنند و هشدار می دهد که این پدیده ها تنها به گذشته تعلق ندارند. تماشای این سریال در عصر حاضر، که شاهد رشد گروه های افراطی در نقاط مختلف جهان هستیم، اهمیت ویژه ای پیدا می کند و تماشاگر را به تفکر درباره پیامدهای تعصب و نژادپرستی وا می دارد.
6. داستان گویی هوشمندانه: استفاده از فیلم های آرشیوی واقعی در کنار داستان ساختگی، به افزایش حس واقع گرایی کمک کرده است. این تکنیک، مرز بین واقعیت و خیال را کم رنگ کرده و به بیننده القا می کند که این اتفاقات می توانستند به همین شکل در تاریخ رخ دهند.

نقاط ضعف

با وجود نقاط قوت فراوان، «جاده ریدلی» نیز خالی از اشکال نیست و برخی از منتقدان به موارد زیر اشاره کرده اند:

• گاهی اوقات طرح داستانی ساده انگارانه: گیلین کرگ از چرچ تایمز، سریال را «بیش از حد نازک» توصیف کرده و معتقد است که انبوهی از رویدادهای غیرمحتمل، فرصت پرداخت عمیق تر به موضوع را از بین برده است. گاهی اوقات، برخی از پیچش های داستانی یا راه حل های ارائه شده، کمی بیش از حد ساده به نظر می رسند و ممکن است باورپذیری داستان را کاهش دهند.
• وجود برخی اتفاقات بعید: در برخی صحنه ها، مخاطب ممکن است با اتفاقاتی مواجه شود که از منطق روایی فاصله گرفته و کمی غیرقابل باور به نظر می رسند. این موارد، هرچند اندک، می توانند تجربه تماشاگر را تحت تأثیر قرار دهند.
• ضعف های جزئی در کارگردانی یا دیالوگ نویسی: لوسی منگان، منتقد گاردین، کارگردانی را «تا حدی خشک» و دیالوگ ها را «نازک» توصیف کرده است. او معتقد بود که فیلمنامه در برخی نقاط به اندازه کافی قوی نبوده و این امر منجر به ایجاد حس یکنواختی در برخی از سکانس ها شده است.
• شخصیت پردازی برخی کاراکترهای فرعی: در حالی که شخصیت های اصلی به خوبی پرداخته شده اند، برخی از کاراکترهای فرعی ممکن است عمق کافی نداشته باشند و تنها به عنوان ابزاری برای پیشبرد داستان استفاده شده باشند.

پیام و مضامین اصلی

«جاده ریدلی» فراتر از یک سرگرمی، حاوی پیام های عمیق و جهانی است. این سریال بر شجاعت، مقاومت مدنی و قدرت فردی در برابر یک سیستم ظالم تأکید می کند. خطر افراط گرایی، نژادپرستی و تعصب، مضامینی هستند که به کرات در طول سریال مورد تأکید قرار می گیرند. این اثر به بیننده می آموزد که برای حفظ ارزش های انسانی، گاهی باید از مرزهای امن خود فراتر رفت و برای آنچه درست است، مبارزه کرد.

تولید و پشت صحنه: از رمان تا پرده تلویزیون

سریال «جاده ریدلی» نه تنها از نظر داستانی بلکه از منظر فرآیند تولید و پشت صحنه نیز جذابیت های خاص خود را دارد. اقتباس از یک رمان، همواره چالش هایی را برای سازندگان به همراه دارد و در این مورد خاص، سارا سولمانی با ظرافت و دقت بسیاری این کار را انجام داده است.

اقتباس سارا سولمانی از رمان جو بلوم

رمان «جاده ریدلی» اثر جو بلوم، بستری غنی و داستانی قدرتمند را برای اقتباس فراهم کرده بود. سارا سولمانی، نویسنده اقتباس تلویزیونی، با درک عمیق از ماهیت رمان و پیام های اصلی آن، توانست فضایی مشابه را در قالب بصری بازسازی کند. او نه تنها به روح داستان اصلی وفادار ماند، بلکه توانست با افزودن لایه های دراماتیک و تنظیم مناسب برای فرم سریال، اثری پویا و جذاب خلق کند. این اقتباس به گونه ای انجام شده که حتی کسانی که رمان را مطالعه کرده اند، از دیدن سریال لذت ببرند و در عین حال، برای مخاطبانی که با رمان آشنایی ندارند، کاملاً قابل فهم و گیرا باشد.

محل های فیلم برداری و تأثیر آن ها بر اتمسفر سریال

برای بازسازی دقیق فضای لندن و منچستر دهه ۶۰ میلادی، تیم تولید «جاده ریدلی» در مکان های مختلفی فیلم برداری کرده است. شهرهایی مانند منچستر، بولتون، لیورپول و مناطق روستایی یورکشایر، به خصوص تالار بروتن (Broughton Hall) در نزدیکی اسکیپتون (Skipton)، لوکیشن های اصلی این سریال بودند. انتخاب این مکان ها، که بسیاری از آن ها همچنان معماری و حس و حال دوران قدیم را حفظ کرده اند، به اتمسفر سریال عمق بخشید. خیابان های قدیمی، ساختمان های آجری و مناظر طبیعی، همه در کنار هم، به تماشاگر حس سفر به گذشته را القا می کنند و حس واقع گرایی را در صحنه های مختلف تقویت می نمایند. این مکان ها نه تنها پس زمینه ای برای داستان هستند، بلکه خود به نوعی شخصیت هایی در روایت تبدیل می شوند.

چالش های بازسازی دوره تاریخی و دقت تاریخی سریال

یکی از بزرگترین چالش ها در ساخت درام های تاریخی، بازسازی دقیق و باورپذیر آن دوره است. تیم «جاده ریدلی» در این زمینه موفق عمل کرده و با تحقیقات گسترده درباره مد، فرهنگ، سیاست و حتی لهجه های مردم در دهه ۶۰، توانسته است دقت تاریخی بالایی را به نمایش بگذارد. توجه به جزئیاتی مانند پوشش شخصیت ها، مدل مو، لوازم منزل و خودروهای آن دوران، به غنای بصری سریال افزوده و به تماشاگر کمک می کند تا کاملاً در دنیای داستان غرق شود. این دقت، به سریال اعتبار بیشتری بخشیده و آن را از سایر آثار مشابه متمایز می سازد. از سوی دیگر، ترکیب وقایع تاریخی واقعی با داستانی ساختگی، به سریال این امکان را می دهد که هم از آزادی های هنری بهره ببرد و هم به اسناد تاریخی وفادار بماند.

نقش تهیه کنندگان و کارگردان در شکل گیری نهایی سریال

لیزا مالکاهی به عنوان کارگردان، نقش محوری در هدایت بازیگران و شکل دهی به فضای کلی سریال داشته است. او با دید هنری خود، توانسته است تعلیق و هیجان موجود در داستان را به خوبی به تصویر بکشد. نظارت نیکولا شیندلر به عنوان تهیه کننده اجرایی نیز، در کیفیت نهایی سریال تأثیرگذار بوده است. همکاری هماهنگ تیم تولید و کارگردانی، باعث شده تا «جاده ریدلی» به اثری منسجم، قدرتمند و از نظر بصری چشم نواز تبدیل شود که در کنار روایت داستانی قوی، از جنبه های فنی نیز در سطح بالایی قرار گیرد.

چرا باید جاده ریدلی را ببینیم؟

سریال «جاده ریدلی» بیش از یک درام تاریخی ساده است؛ این اثری است که مخاطب را به تأمل وامی دارد و او را به قلب یک مبارزه تاریخی برای عدالت می کشاند. اگر در جستجوی سریالی هستید که هم جنبه های سرگرم کننده یک تریلر جاسوسی را داشته باشد و هم پیام های عمیق اجتماعی و تاریخی را منتقل کند، «جاده ریدلی» انتخابی ایده آل خواهد بود.

یکی از اصلی ترین دلایل برای تماشای این سریال، موضوع منحصر به فرد و جسورانه آن است. «جاده ریدلی» به شکلی بی پرده، به موضوع فاشیسم داخلی در بریتانیا و رشد ایدئولوژی های افراطی در دهه ۱۹۶۰ می پردازد. این موضوع نه تنها از نظر تاریخی حائز اهمیت است، بلکه ارتباط تنگاتنگی با مسائل و چالش های جامعه امروز دارد. سریال به زیبایی نشان می دهد که چگونه نفرت و تعصب می توانند در بطن جامعه ریشه دوانند و برای مقابله با آن ها، چه شجاعت و فداکاری لازم است.

بازیگری قوی و شخصیت پردازی عمیق، دلیل دیگری است که تماشای این سریال را ضروری می سازد. آگنس اوکیسی در نقش ویوین اپستاین، با نمایش تحول شخصیت از دختری ساده دل به یک جاسوس شجاع، تماشاگر را به شدت درگیر می کند. روری کینیر نیز در نقش کالین جردن، رهبر نئونازی ها، با بازی درخشان خود، شخصیتی به یادماندنی و البته هولناک خلق کرده است. تماشاگر با هر دو شخصیت، چه در جبهه خیر و چه در جبهه شر، ارتباط برقرار می کند و پیچیدگی های انسانی آن ها را درک می کند.

همچنین، اهمیت تاریخی و بازسازی دقیق دهه ۶۰، «جاده ریدلی» را به یک تجربه بصری غنی تبدیل می کند. طراحی صحنه، لباس ها و فضاسازی، همگی به گونه ای است که بیننده را به آن دوران می برد و حس حضور در آن زمان را به او القا می کند. این سریال فرصتی است برای دیدن گذشته ای نه چندان دور، که در آن، ایدئولوژی های خطرناک، جامعه را تهدید می کردند و درس هایی برای زمان حال در خود نهفته دارند.

این سریال به کسانی توصیه می شود که علاقه مند به درام های تاریخی با محوریت جاسوسی، تریلرهای سیاسی و داستان هایی درباره مبارزه با بی عدالتی هستند. همچنین، اگر به دنبال آثاری هستید که به ریشه های نژادپرستی و تعصب می پردازند و اهمیت مقاومت مدنی را برجسته می کنند، «جاده ریدلی» قطعاً ارزش تماشا را دارد. با این حال، اگر به دنبال یک سرگرمی سبک و بدون پیچیدگی های عمیق تاریخی یا سیاسی هستید، شاید این سریال انتخاب مناسبی برای شما نباشد، زیرا «جاده ریدلی» اثری است که تماشاگر را به تفکر وامی دارد و ممکن است گاهی اوقات، با صحنه ها و مضامین سنگین خود، او را به چالش بکشد.

«جاده ریدلی اثری است که به ما می آموزد، مبارزه برای انسانیت پایانی ندارد و شجاعت فردی می تواند مسیر تاریخ را تغییر دهد.»

در نهایت، این سریال نه تنها یک اثر سرگرم کننده است، بلکه یک اثر تفکربرانگیز و آموزنده است که می تواند الهام بخش تماشاگران برای ایستادگی در برابر ظلم و تعصب باشد.

جمع بندی و امتیاز نهایی نویسنده

سریال «جاده ریدلی» به خوبی توانسته است یک داستان هیجان انگیز و پرتعلیق را با پس زمینه ای تاریخی و مضامین اجتماعی عمیق ترکیب کند. این سریال با تمرکز بر شجاعت فردی و مبارزه با فاشیسم در دهه ۱۹۶۰ بریتانیا، به مخاطب نشان می دهد که چگونه می توان در برابر نیروهای تاریک مقاومت کرد. قدرت بازیگری، به ویژه عملکرد درخشان آگنس اوکیسی و روری کینیر، در کنار فضاسازی دقیق و هوشمندانه، این سریال را به اثری برجسته در ژانر درام تاریخی تبدیل کرده است.

با وجود برخی انتقادات جزئی در مورد ساده انگارانه بودن بخش هایی از طرح داستانی یا دیالوگ نویسی، «جاده ریدلی» همچنان اثری ارزشمند و قابل تأمل است. این سریال نه تنها بیننده را سرگرم می کند، بلکه او را به تفکر درباره ریشه های افراط گرایی و اهمیت مقاومت مدنی دعوت می کند. پیام های سریال درباره نژادپرستی، تعصب و خطر رشد ایدئولوژی های افراطی، برای جامعه امروز نیز بسیار relevant و حیاتی هستند.

در مجموع، «معرفی و نقد سریال جاده ریدلی» نشان می دهد که این اثر با توجه به جسارت در پرداختن به موضوعی حساس، بازی های قدرتمند و تولید باکیفیت، به خوبی توانسته است جایگاه خود را در میان درام های بریتانیایی باز کند. این سریال برای کسانی که به دنبال اثری با عمق داستانی و پیام های اجتماعی هستند، به شدت توصیه می شود و می تواند تجربه ای تأثیرگذار و به یادماندنی باشد.

امتیاز نهایی نویسنده: ۸.۵ از ۱۰