کشف تمدنی باستانی از پستانداران تخم گذار / عکس

تینا مزدکی: یافته های دو دانشمند استرالیایی که به تازگی منتشر شده، شواهدی از «عصر مونوترم» ارایه می دهد. آن ها بامطالعه منطقه «لایتنینگ ریج» در نیوساوت ولز، متوجه شدند که آرواره های فسیل شده در این منطقه به عصر سنومانین دوره کرتاسه، بین 102 میلیون تا 96٫6 میلیون سال پیش برمی گردد.

این تحقیقات نشان می دهد که 100 میلیون سال پیش، استرالیا خانه متنوعی از مونوترم ها (تک سوراخ سانان) بود که «پلاتی پوس» و «اکیدنه» تنها بازماندگان آن ها هستند. امروزه استرالیا به عنوان سرزمین کیسه داران شناخته می شود، اما کشف این فسیل های جدید اولین نشانه ای است که نشان می دهد استرالیا قبلاً خانه تنوعی از مونوترم ها بوده است و این مانند کشف تمدن کاملاً جدیدی است.

سه گونه جدید کشف شده، ترکیبی از ویژگی هایی را نشان می دهند که قبلاً در سایر تک سوراخی های زنده یا فسیلی دیده نشده بود. یکی از برجسته ترین مونوترم هایی که به تازگی کشف شده «Opalios splendens» نام دارد که علاوه بر داشتن ویژگی مونوترم های منقرض شده، به مونوترم های امروزی یعنی «پلاتی پوس» و «اکیدنه» نیز شباهت دارد.

ازنظر سیر فرگشتی، «Opalios splendens» قبل از تکامل جد مشترک مونوترم های امروزی در نظر گرفته می شود. آناتومی کلی بدن او کاملاً شبیه «پلاتی پوس» است، اما ویژگی های فک و پوزه اش کمی بیشتر شبیه «اکیدنه» است. بنابراین شاید بتوان آن را «اکیدناپوس» نامید.

یکی از داستان های چگونگی فرگشت این پستانداران تخم گذار، به دندان آن ها مربوط می شود. قدیمی ترین مونوترم پیداشده در این منطقه باستانی، «Teinolophos trusleri» است که قدمت آن به 130 میلیون سال پیش بازمی گردد. در این شواهد دیده می شود که تا 100 میلیون سال پیش، برخی از مونوترم ها هنوز پنج دندان داشتند اما این تعداد در برخی از آن ها به سه دندان کاهش یافته است. این در حالی است که امروزه «اکیدنه ها» و«پلاتی پوس ها» نیز اساساً بدون دندان هستند.

البته این که پلاتی پوس بالغ هیچ دندانی ندارد و نوجوانان این گونه دارای دندان های آسیاب ابتدایی هستند، معمایی است که ذهن محققان را مشغول کرده است. پلاتی پوس احتمالاً نزدیک به 100 میلیون سال پیش دندان خود را در فرگشت ازدست داده اما این که چرا دندان های آسیاب خود را ازدست داده هنوز نامعلوم است. احتمالاً عوامل محیطی در استرالیای 2 میلیون سال پیش، باعث شد پلاتی پوس به دنبال غذای نرم تر و لغزنده تر باشد.

تصویری که یکی از محققان رسم کرده، شش پستاندار تخم گذار مختلف را نشان می دهد که بیش از 100 میلیون سال پیش در این منطقه با یکدیگر زندگی می کردند. این که فرگشت هر یک از آن ها سرنوشت متفاوتی را از سر گذرانده تا هر یک بتوانند در مسیرهای مختلف به زندگی خود ادامه دهند قابل توجه است.

اکنون می دانیم شش گونه مونوترم (تک سوراخ سان) وجود دارد که سه گونه آن در این منطقه زندگی می کردند. این کشف، خاندان مونوترم ها را بیش از 20درصد متنوع تر کرده است. دلیلش آن است که فسیل های مونوترم بسیار کمی وجود دارد، بنابراین یافتن فسیل های جدید می تواند اطلاعات بیشتری در مورد محل زندگی آن ها، شکل ظاهری و چگونگی تاثیر تغییرات محیطی بر تکامل آن ها بدهد.

«پلاتی پوس» و «اکیدنه» گونه های نمادین استرالیایی هستند. کشف این چندین گونه جدید در منطقه ای کوچک نشان می دهد که شجره نامه خانواده مونوترم های تخم گذار بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که «پلاتی پوس» و «اکیدنه» تاکنون نشان می دادند.

درحالی که تحقیقات میدانی در مزوزوییک استرالیا ادامه دارد، دانشمندان به افزایش درک خود از چگونگی فرگشت حیات در طول زمان ادامه می دهند. فسیل های اوپال نادرند، اما فسیل های مونوترم اوپال شده بی نهایت کمیاب ترند. بااینکه احتمالاً هزاران مونوترم فسیل شده وجود دارد اما دانشمندان نمی دانند کجا باید به دنبال این فسیل ها بگردند.

این نمونه ها به جهان نشان می دهد که مدت ها قبل از اینکه استرالیا به سرزمین پستانداران کیسه دار تبدیل شود، اینجا سرزمین مونوترم ها بود. به نظر می رسد که این جانوران در 100میلیون سال پیش، بیشتر از هر جای دیگری در زمین، در لایتنینگ استرالیا حضورداشته اند.

منبع: phys

54323