وضعیت اسف بار مهاجران افغان/ بحرانی که جهان آن را فراموش کرده است

به گزارش راکو، نشریه دیپلمات در مقاله ای نوشت: بازگشت اجباری به خانه برای افغانستانی هایی که در گذشته به کشورهای همسایه پناه برده بودند، ادامه دارد. هزاران پناهجوی افغانستانی به اجبار از کشورهایی مانند پاکستان، ایران، ترکیه و تاجیکستان به افغانستان منتقل شده اند. در افغانستانی که مجموعه حاکمان کنونی آن چیزی جز سیاست های واپس گرایانه به شهروندانش ارایه نکرده است، این مردان، زنان و کودکان بدون افزایش فوری توجه و کمک بین المللی به سختی بقا خواهند داشت.

ترس از آزار و شکنجه، بلایای طبیعی، و جستجوی راه های بهتر در زندگی، 5.9 میلیون افغان را در سال های پس از 2001 آواره ساخت. با این حال، همسایگان افغانستان در سال گذشته تلاش های مشترکی را برای بازگرداندن افغان ها به کشوری انجام داده اند که چیزی برای ارایه به آنها ندارد. برای پاکستان، که در سپتامبر 2023 یک اخراج گسترده و تبلیغاتی را آغاز کرد، احتمالاً راهی برای تحت فشار قرار دادن طالبان برای اقدام علیه تحریک طالبان پاکستان (TTP) بود. تاجیکستان، فقیرترین جمهوری شوروی سابق در آسیای مرکزی، که میزبان بسیاری از افغان های تاجیک در مسیر کانادا است. برخی از افغانستانی های غیرتاجیک را به افغانستان دیپورت کرده است.

برای دولت ترکیه، اخراج افغانستانی ها ممکن است در راستای کاهش حجم پناهجویان باشد. بر اساس برآورد سال 2022، ترکیه میزبان بیشترین تعداد پناهنده در بین کشورهای جهان است، حدود 3.9 میلیون نفر: 3.6 میلیون سوری با حفاظت موقت و 320000 نفر دیگر که اکثراً افغانستانی هستند، ترکیه نیز به عنوان گذرگاه کلیدی برای مهاجران افغانستانی برای رسیدن به اروپا عمل میکند که بیشترشان از طریق ایران وارد ترکیه میشوند درخواست های ضعیف سازمان های حقوق بشر و آژانس های سازمان ملل توسط این کشورها نادیده گرفته شده است، زیرا آنها از راه های مختلفی برای خلاصی از پناهجویان استفاده میکنند.

نتیجه خالص این امر این است که افغانستان اکنون میزبان بیش از 500,000 افغان بازگشته است، از جمله 456900 نفر که بین 15 سپتامبر و 9 دسامبر 2023 از پاکستان بازگشتند. بیش از 80 درصد از این افراد به عنوان زنان و کودکان تخمین زده می شوند. این اعداد همچنین شامل افغان هایی است که اساسا در افغانستان خارجی هستند ، در کشورهایی که دیگر آنها را قبول نمی کنند متولد و بزرگ شده اند. بیشتر آنها خانه های خود را ندارند و مجبور شده اند در هنگام بازگشت در اقامتگاه های اجاره ای تنگ زندگی کنند. در هفته ها و ماه های آینده تعداد بیشتری به کل اضافه خواهد شد.

در کشوری که زنان بیشتر به خانوار خود محدود هستند ، دختران از تحصیل محروم هستند ، دسترسی به امکانات بهداشتی تقریبا وجود ندارد و فرصت های شغلی کمیاب است ، بقای این 500000 نفر در ماه های سخت زمستان آینده یک چالش بزرگ است. طالبان که متوجه ناتوانی خود در مراقبت از این پناهندگان هستند ، خواستار توقف اخراج ها شده اند ، اما بی فایده است. اداره ولایتی طالبان در جلال آباد و سازمان های امدادی پول ، کیسه های برنج و آرد را به برخی از افغان های بازگشت کننده ارایه دادند. اما به سرعت به پایان رسید.

به طور سنتی ، افغان ها در زمان بحران به خیریه و کمک هموطنان افغان وابسته بوده اند.

311311