معرفی فیلم روزشکنان (Daybreakers)

فیلم «روزشکنان» (Daybreakers)، ساخته برادران اسپیریگ در سال ۲۰۰۹، اثری علمی-تخیلی و ترسناک است که دنیایی را به تصویر می کشد که در آن خون آشام ها به جمعیت غالب زمین تبدیل شده اند و بشریت در آستانه انقراض قرار گرفته است. این فیلم بینش عمیقی نسبت به یک آینده دیستوپیایی و مفاهیم اخلاقی پیچیده بقا ارائه می دهد، در حالی که هیجان و تعلیق ژانر خون آشامی را نیز حفظ می کند.

در جهانی که به واسطه یک بیماری همه گیر به کلی دگرگون شده و ۹۵ درصد از جمعیت به خون آشام تبدیل گشته اند، «روزشکنان» مخاطب را به سفری پر تعلیق می برد. این فیلم نه تنها یک اثر ترسناک سرگرم کننده است، بلکه به عنوان یک استعاره قدرتمند از بحران منابع، مصرف گرایی بی رویه و معنای واقعی انسانیت عمل می کند. ایده ی محوری فیلم، رویکردی تازه به ژانر خون آشامی ارائه می دهد و از کلیشه های رایج فاصله می گیرد، که همین موضوع آن را به اثری ماندگار در ذهن بینندگان تبدیل کرده است. در ادامه این مقاله، به بررسی جامع ابعاد مختلف این فیلم، از داستان و بازیگران تا تحلیل مفاهیم عمیق و نقاط قوت و ضعف آن، خواهیم پرداخت تا تصویری کامل از این تجربه سینمایی در اختیار خوانندگان قرار گیرد.

مشخصات کلی فیلم Daybreakers

فیلم «روزشکنان» (Daybreakers) با رویکردی تازه به ژانر خون آشامی، جهانی متفاوت را به تصویر می کشد. این فیلم که در سال ۲۰۰۹ اکران شد، توسط مایکل و پیتر اسپیریگ، دو برادر کارگردان استرالیایی که به واسطه ساخت فیلم های علمی-تخیلی با ایده های نو شناخته می شوند، کارگردانی و نوشته شده است. سبک کاری این برادران اغلب شامل فضاسازی های تیره، اکشن های پر هیجان و مفاهیم فلسفی پنهان است که در «روزشکنان» نیز به خوبی مشهود است.

«روزشکنان» در ژانرهای علمی-تخیلی، ترسناک، اکشن و مهیج دسته بندی می شود. این فیلم به طرز ماهرانه ای عناصر این ژانرها را با هم ترکیب کرده و تجربه ای منحصر به فرد ایجاد می کند؛ از تنش های روان شناختی ژانر ترسناک گرفته تا صحنه های درگیری پرسرعت اکشن و جهان سازی خلاقانه علمی-تخیلی، همه در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. این تلفیق باعث می شود که فیلم نه تنها برای طرفداران خون آشامی جذاب باشد، بلکه برای علاقه مندان به فیلم های فکری و اکشن نیز حرف های زیادی برای گفتن داشته باشد.

عنوان کامل	سال تولید و اکران	کارگردانان	ژانرها	کشور سازنده	مدت زمان فیلم
Daybreakers (روزشکنان)	۲۰۰۹	مایکل و پیتر اسپیریگ	علمی-تخیلی، ترسناک، اکشن، مهیج	استرالیا، آمریکا	۹۸ دقیقه

بازیگران اصلی فیلم روزشکنان و نقش ها

بازیگران برجسته ای در این فیلم ایفای نقش کرده اند که هر یک به اعتبار و عمق داستان افزوده اند:

• ایتن هاک در نقش ادوارد دالتون: او یک هماتولوژیست خون آشام است که از نوشیدن خون انسان امتناع می کند و در جستجوی درمانی برای خون آشامی است. نقش آفرینی هاک، یک شخصیت با وجدان و عمیق را به تصویر می کشد که در میان تضادهای اخلاقی جامعه ی خون آشامی گرفتار شده است.
• ویلم دفو در نقش لیونل کورماک: یک انسان بازمانده و مرموز که نقش کلیدی در کشف راهی برای بازگشت به انسانیت ایفا می کند. دفو با کاریزمای خاص خود، شخصیتی سرسخت و در عین حال شوخ طبع را به نمایش می گذارد.
• سام نیل در نقش چارلز بروملی: رئیس جاه طلب و بی رحم شرکت برومو که به دنبال انحصار منابع خونی است. نیل به خوبی نقش آنتاگونیست اصلی فیلم را ایفا کرده و شرارت پنهان در شخصیت خود را به نمایش می گذارد.
• کلودیا کاروان در نقش آدری: همکار ادوارد که در تلاش برای یافتن راه حل و مقابله با بحران است.
• ایزابل لوکاس در نقش آلیسون بروملی: دختر چارلز که در مواجهه با تحولات فیلم، تغییراتی را تجربه می کند.

امتیازات و نظرات منتقدین Daybreakers

فیلم «روزشکنان» در زمان اکران خود، نظرات مختلفی را از سوی منتقدین دریافت کرد، اما در مجموع، به خاطر ایده های نوآورانه و فضاسازی منحصربه فردش تحسین شد. در وب سایت IMDb، میانگین امتیاز فیلم ۶.۴ از ۱۰ را به خود اختصاص داده که نشان دهنده رضایت نسبی مخاطبان است. در Rotten Tomatoes، این فیلم با کسب امتیاز ۵۷ درصد از منتقدین و ۵۱ درصد از مخاطبان، به عنوان «کمی تازه تر» اما «گاهی اوقات ناهموار» توصیف شده است. Metacritic نیز با امتیاز ۵۷ از ۱۰۰، دیدگاه های «مختلط یا متوسط» را منعکس می کند.

منتقدین عمدتاً از رویکرد هوشمندانه فیلم به ژانر خون آشامی و ساخت جهان دقیق آن تمجید کرده اند. طراحی بصری تیره و فضای دیستوپیایی، همراه با بازی های قوی بازیگران اصلی، به ویژه ایتن هاک و ویلم دفو، از نقاط قوتی بودند که مورد توجه قرار گرفتند. برخی نیز فیلم را به خاطر استعاره های اجتماعی اش از مصرف گرایی و بحران منابع، ستایش کردند. با این حال، برخی منتقدین به سرعت روایت در بخش هایی از فیلم و برخی جزئیات داستانی که ممکن است برای همه قانع کننده نباشند، اشاره کرده اند. در مجموع، Daybreakers به عنوان یک اثر متفاوت و قابل تأمل در ژانر خود شناخته می شود که ارزش یک بار تماشا را دارد.

خلاصه داستان کامل و جذاب فیلم روزشکنان

تصور کنید سال ۲۰۱۹ است، اما نه آن طور که ما می شناسیم. جهان در پی یک اپیدمی مرموز، به کلی دگرگون شده است. ۹۵ درصد از جمعیت زمین به خون آشام تبدیل شده اند و انسان های بازمانده، در اقلیتی شکننده به سر می برند و به عنوان منبع اصلی خون برای گونه ی غالب، شکار می شوند. این جهان، دنیای فیلم «روزشکنان» است؛ جایی که شب ها متعلق به خون آشام هاست و روزها برای انسان های پنهان شده.

داستان فیلم Daybreakers ما را به دل یک بحران جهانی بزرگ می برد: کمبود خون. با کاهش روزافزون جمعیت انسانی، ذخایر خون نیز رو به اتمام است. این وضعیت، گونه ی خون آشام را در آستانه انقراضی جدید قرار می دهد، زیرا در صورت عدم مصرف منظم خون، آن ها به موجوداتی وحشی و غیرقابل کنترل به نام «نابینا» (Sub-siders) تبدیل می شوند که هم نوعان خود را نیز می درند. در این میان، شرکت قدرتمند «برومو»، که توسط چارلز بروملی (سام نیل)، یک خون آشام ثروتمند و بی رحم اداره می شود، در تلاش است تا جایگزینی مصنوعی برای خون انسان بیابد و از این بحران سود سرشاری کسب کند.

شخصیت اصلی داستان، ادوارد دالتون (ایتن هاک) است. او یک هماتولوژیست برجسته در شرکت برومو است، اما با دیگر خون آشام ها تفاوت دارد. ادوارد از نوشیدن خون انسان متنفر است و از وجدان عذاب می کشد. او شب ها را صرف تحقیق برای یافتن درمانی می کند که بتواند خون آشام ها را به انسان بازگرداند، نه اینکه صرفاً جایگزینی برای خون پیدا کند. خودداری او از خون انسان، او را ضعیف نگه داشته و نشان دهنده ی کشمکش درونی اش با طبیعت هیولایی خود است.

نقطه عطف داستان زمانی رقم می خورد که ادوارد به طور اتفاقی با آدری (کلودیا کاروان)، یکی از انسان های بازمانده، و سپس با گروهی از انسان های دیگر به رهبری لیونل کورماک (ویلم دفو) آشنا می شود. کورماک یک راز مهم را با ادوارد در میان می گذارد: او خودش یک خون آشام بوده که به واسطه حادثه ای عجیب، دوباره به انسان تبدیل شده است. این کشف، شعله ی امید را در دل ادوارد روشن می کند و او را متقاعد می سازد که یافتن درمانی واقعی برای خون آشامی، ممکن است. او درمی یابد که روش کورماک برای بازگشت به انسانیت، برخلاف تلاش های شرکت برومو برای یافتن جایگزین مصنوعی، راه حلی بنیادین و دائمی است.

از این لحظه به بعد، فیلم Daybreakers به نبردی برای بقا تبدیل می شود. ادوارد و گروهش، در تلاش برای کشف جزئیات کامل این درمان و سپس تکثیر آن، با خطرات بی شماری روبرو می شوند. آن ها نه تنها باید از دید خون آشام های عادی پنهان بمانند، بلکه باید با شرکت برومو و جاه طلبی های چارلز بروملی نیز مقابله کنند. بروملی که آینده ی مالی خود را در گرو انحصار خون می بیند، از هیچ تلاشی برای سرکوب این کشف جدید و از بین بردن انسان های بازمانده فروگذار نمی کند. این درگیری ها، نه تنها به صحنه های اکشن هیجان انگیز منجر می شود، بلکه مخاطب را با معضلات اخلاقی عمیق و وجودی شخصیت ها درگیر می کند: آیا بقای یک گونه می تواند به قیمت نابودی گونه ای دیگر تمام شود؟ انسانیت واقعی در کجای این معادله قرار می گیرد؟ و آیا امید به رستگاری در دنیایی تیره و تار هنوز زنده است؟ این روایت، لایه های مختلفی از معنا را به همراه دارد که فراتر از یک داستان ساده ی خون آشامی است.

تحلیل عمیق فیلم روزشکنان

فیلم «روزشکنان» چیزی فراتر از یک اثر اکشن-ترسناک صرف است؛ این فیلم با ظرافت خاصی به بررسی تم ها و مفاهیم عمیقی می پردازد که آن را در میان آثار برجسته ژانر خود قرار می دهد.

تم ها و مفاهیم اصلی فیلم Daybreakers

یکی از قوی ترین جنبه های فیلم، توانایی آن در استفاده از دنیای خون آشام ها به عنوان استعاره ای اجتماعی است. بحران کمبود خون در فیلم، بازتاب دهنده نگرانی های دنیای واقعی ما درباره ی بحران منابع طبیعی، اعتیاد و مصرف گرایی بی رویه است. خون آشام ها که به مصرف خون اعتیاد دارند، نمادی از جامعه ای هستند که برای بقای خود، بی پروایانه منابع را استثمار می کند. این موضوع، به خوبی نابرابری اجتماعی را نیز نشان می دهد؛ جایی که ثروتمندان و قدرتمندان (شرکت برومو) کنترل منابع حیاتی را در دست دارند، در حالی که طبقات پایین تر، با خطر تبدیل شدن به «نابینا» و انقراض روبرو هستند.

مفهوم انسانیت و هیولا بودن، هسته اصلی کشمکش درونی شخصیت هاست. ادوارد دالتون نمونه بارز این کشمکش است؛ او اگرچه یک خون آشام است، اما یادگارهایی از انسانیت (مانند وجدان و همدلی) را در خود حفظ کرده است. فیلم پیوسته این سوال را مطرح می کند که آیا ذات انسان را می توان تنها با تغییر فیزیکی از بین برد، یا آنکه انسانیت عمیق تر از شکل ظاهری است؟

اخلاق در علم یکی دیگر از تم های مهم Daybreakers است. تلاش برای یافتن جایگزین خون یا درمان خون آشامی، مرزهای اخلاقی علم را به چالش می کشد. آیا می توان برای بقای یک گونه، به هر قیمتی تحقیق و آزمایش کرد، حتی اگر به معنای نقض کرامت انسانی باشد؟ این فیلم پاسخی پیچیده و پر تعلیق به این پرسش ها ارائه می دهد.

در نهایت، مبارزه برای بقا و انقراض، محرک اصلی داستان است. هر دو گونه، هم انسان ها و هم خون آشام ها، در حال مبارزه برای حفظ خود در برابر تهدید انقراض هستند. این موضوع، پویایی جالبی را بین قربانی و شکارچی ایجاد می کند و خطوط بین خیر و شر را محو می سازد.

«روزشکنان» فراتر از یک داستان خون آشامی، به آیینه تمام نمایی برای بررسی بحران های اخلاقی و وجودی جوامع بشری بدل می شود، جایی که مصرف گرایی و بقا در تضادی عمیق قرار می گیرند.

کارگردانی و فضاسازی: دیدگاه برادران اسپیریگ

برادران اسپیریگ در «روزشکنان» سبک بصری خاص خود را به اوج رسانده اند. استفاده از رنگ های تیره و سرد، به ویژه آبی و خاکستری، در کنار نورپردازی نئونی و گاه نئو-گوتیک، فضایی دلگیر، خفقان آور و در عین حال زیبا را خلق کرده است. معماری شهری در فیلم، با ساختمان های بلند و تاریک و پرده های ضخیم برای محافظت از خون آشام ها در برابر نور خورشید، به خوبی جهان دیستوپیایی فیلم را به نمایش می گذارد.

ساخت جهان (World-building) در این فیلم به طرز حیرت انگیزی دقیق و باورپذیر است. بیننده به سرعت در دنیایی غرق می شود که در آن زندگی روزمره خون آشام ها با جزئیات فراوان به تصویر کشیده شده است: ماشین های مقاوم در برابر آفتاب، قهوه های خونی، سیستم های حمل و نقل زیرزمینی و حتی رسانه های تبلیغاتی که انسان ها را موجوداتی نفرت انگیز معرفی می کنند، همه و همه به باورپذیری این جهان کمک می کنند. این دقت در جزئیات، باعث می شود که مخاطب به طور کامل با قوانین و چالش های این دنیای جدید ارتباط برقرار کند.

ریتم و تدوین فیلم نیز در حفظ تنش و پیشبرد داستان نقش مهمی ایفا می کند. برادران اسپیریگ با تلفیق صحنه های آرام و تأمل برانگیز با لحظات اکشن و پرهیجان، تعادل خوبی برقرار کرده اند که از خستگی بیننده جلوگیری می کند و او را تا پایان درگیر داستان نگه می دارد.

بازیگری در فیلم Daybreakers

عملکرد بازیگران در «روزشکنان» از نقاط قوت اصلی فیلم محسوب می شود:

• ایتن هاک: او در نقش ادوارد دالتون، با مهارت تمام، کشمکش درونی یک خون آشام با وجدان را به نمایش می گذارد. بیننده به وضوح رنج اخلاقی او را درک می کند و با تلاش هایش برای یافتن رستگاری همذات پنداری می کند. هاک شخصیتی آرام و درون گرا را ارائه می دهد که بار عاطفی سنگینی را بر دوش می کشد.
• ویلم دفو: در نقش لیونل کورماک، دفو شخصیتی کاریزماتیک، سرسخت و کمی دیوانه را به تصویر می کشد. او نقش محوری در پیشبرد روایت دارد و حضورش بر پرده، انرژی خاصی به فیلم می بخشد. توانایی او در انتقال حس امید و ناامیدی، به شخصیتش عمق می بخشد.
• سام نیل: او در نقش چارلز بروملی، یک آنتاگونیست قدرتمند و بی رحم است. نیل با بازی قوی خود، شخصیت بروملی را به یک شرور باورپذیر تبدیل می کند که جاه طلبی هایش، آینده هر دو گونه را به خطر می اندازد.

نقاط قوت فیلم روزشکنان

«روزشکنان» با چندین ویژگی برجسته، خود را از سایر آثار ژانر متمایز می کند:

1. ایده ی اورجینال و رویکرد تازه: فیلم با دور شدن از کلیشه های رایج خون آشامی، جهانی نو و قوانین خاص خود را خلق کرده است. ایده ی بحران خون و تبدیل شدن خون آشام ها به «نابینا»، نوآورانه و جذاب است.
2. فضاسازی و طراحی صحنه بی نظیر: دنیای فیلم به طرز ماهرانه ای طراحی شده و جزئیات آن باورپذیر است. از شهرهای تاریک و نئونی گرفته تا خانه های مقاوم در برابر آفتاب، همه به غرق شدن بیننده در داستان کمک می کنند.
3. بازی های قوی و باورپذیر بازیگران: حضور بازیگران باتجربه ای چون ایتن هاک، ویلم دفو و سام نیل، به فیلم عمق و اعتبار می بخشد و اجرای آن ها تماشایی است.
4. جلوه های ویژه کاربردی و تأثیرگذار: به ویژه در نمایش «نابیناها» و تحولات فیزیکی خون آشام ها، جلوه های ویژه به خوبی و بدون اغراق به کار گرفته شده اند و حس ترس و وحشت را تقویت می کنند.
5. اکشن هیجان انگیز و صحنه های پرتعلیق: فیلم از صحنه های اکشن مناسب و تعقیب و گریزهای پرتنش برخوردار است که هیجان لازم را به مخاطب منتقل می کند.

نقاط ضعف احتمالی فیلم Daybreakers

مانند هر اثر سینمایی، «روزشکنان» نیز ممکن است از برخی جهات با انتقاداتی روبرو شود. برخی جزئیات داستانی و علمی در فیلم، برای عده ای از بینندگان ممکن است کمی غیرمنطقی یا ساده انگارانه به نظر برسد، هرچند که در ژانر علمی-تخیلی، این گونه آزادی های خلاقانه معمول است. همچنین، سرعت روایت در بخش هایی از فیلم، به خصوص در نیمه اول، ممکن است برای برخی کمی کند باشد، اما این موضوع در ادامه با افزایش تنش و اکشن جبران می شود. این نکات، بیشتر جزئی هستند و از ارزش کلی فیلم به عنوان یک اثر سرگرم کننده و تأمل برانگیز نمی کاهند.

مقایسه با سایر آثار مشابه Daybreakers

فیلم «روزشکنان» در میان انبوه آثار خون آشامی و علمی-تخیلی، جایگاه منحصر به فردی برای خود ایجاد کرده است. در مقایسه با فیلم هایی نظیر «بلید» (Blade) یا «جهان زیرین» (Underworld) که بیشتر بر اکشن و سبک گوتیک تمرکز دارند، Daybreakers رویکردی متفاوت را در پیش می گیرد. در حالی که آن فیلم ها خون آشام ها را موجوداتی قدرتمند و قهرمانانه یا شرور به تصویر می کشند، «روزشکنان» به بررسی زندگی روزمره، بحران ها و حتی بوروکراسی جامعه ی خون آشام ها می پردازد. در واقع، این فیلم بیشتر به یک اثر علمی-تخیلی دیستوپیایی نزدیک است تا یک فیلم ترسناک کلاسیک.

از نظر فضاسازی و اتمسفر، «روزشکنان» را می توان با فیلم هایی مانند «۳۰ روز شب» (30 Days of Night) مقایسه کرد که بر روی بقا در برابر تهدید خون آشامی تمرکز دارند، اما با این تفاوت که در Daybreakers، خون آشام ها حاکم هستند. همچنین، از نظر ساخت جهان پسا-آخرالزمانی و مفاهیم فلسفی پیرامون انسانیت، می توان رگه هایی از شباهت را با آثار بزرگی چون «ماتریکس» (Matrix) مشاهده کرد، هرچند که روایت و سبک کاملاً متفاوت است.

تمایز اصلی «روزشکنان» در مفهوم بحران منابع و استعاره های اجتماعی آن نهفته است. در حالی که بسیاری از فیلم های خون آشامی بر شکار و خونریزی تأکید دارند، این فیلم به معنای واقعی کلمه، به «زندگی» خون آشام ها می پردازد و اینکه چگونه آن ها در حال انقراض خود هستند. این نگاه تازه و هوشمندانه، Daybreakers را به یکی از بهترین فیلم های خون آشامی با ایده های نو در هزاره ی جدید تبدیل می کند که ارزش مستقل آن را در سینمای ژانر به شدت بالا می برد.

چرا باید فیلم روزشکنان را ببینید؟

اگر به دنبال تجربه ای متفاوت در ژانرهای علمی-تخیلی و ترسناک هستید، «روزشکنان» انتخابی درخشان خواهد بود. این فیلم، با ایده ی نوآورانه اش که به کلیشه های رایج خون آشامی پشت می کند، بینش تازه ای به این موجودات افسانه ای می بخشد و آن ها را در قامت موجوداتی با بحران های وجودی و اجتماعی به تصویر می کشد.

یکی از دلایل اصلی تماشای این فیلم، تجربه ی بصری غنی و فضاسازی بی نظیر آن است. برادران اسپیریگ با استفاده از رنگ های تیره، نورپردازی خاص و طراحی دقیق شهری، دنیایی دیستوپیایی خلق کرده اند که بیننده را به طور کامل در خود غرق می کند. جزئیات زندگی روزمره خون آشام ها، از ماشین های ضد آفتاب گرفته تا قهوه خون، به طرز خلاقانه ای به تصویر کشیده شده اند و به باورپذیری این جهان کمک می کنند.

علاوه بر این، بازی های درخشان ایتن هاک، ویلم دفو و سام نیل، به شخصیت ها عمق و اعتبار می بخشد. تماشای کشمکش درونی ادوارد دالتون (هاک) برای حفظ انسانیت خود، کاریزمای خشن و در عین حال شوخ طبعانه لیونل کورماک (دفو) و شرارت سرد و محاسبه گر چارلز بروملی (نیل)، هر بیننده ای را تحت تأثیر قرار می دهد.

«روزشکنان» نه تنها یک فیلم سرگرم کننده و پر از اکشن است، بلکه به مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی نیز می پردازد. این فیلم به عنوان استعاره ای از اعتیاد، بحران منابع و مرزهای اخلاقی علم، ذهن بیننده را به چالش می کشد و او را وادار به تأمل می کند. اگر به فیلم هایی علاقه دارید که علاوه بر هیجان و سرگرمی، محتوای فکری نیز ارائه می دهند، Daybreakers قطعاً رضایت شما را جلب خواهد کرد.

توصیه می شود این فیلم را به تمامی علاقه مندان به ژانر علمی-تخیلی و ترسناک، به ویژه کسانی که از داستان های خون آشامی با رویکردهای تازه و متفاوت لذت می برند، تماشا کنند. Daybreakers یک اثر مستقل و ارزشمند است که توانسته جایگاه خود را در میان آثار ماندگار این ژانر تثبیت کند.

نتیجه گیری

فیلم «روزشکنان» (Daybreakers) به راستی یک اثر قابل توجه در ژانر علمی-تخیلی و ترسناک است که توانست در سال ۲۰۰۹ با رویکردی تازه، به زیرژانر خون آشامی جانی دوباره ببخشد. این فیلم با جهانی سازی دقیق، فضاسازی اتمسفریک و داستانی پر از تعلیق، بیننده را به دنیایی تاریک و دیستوپیایی می برد که در آن بقا و انسانیت در تضادی آشکار قرار گرفته اند. نقش آفرینی های قدرتمند بازیگرانی چون ایتن هاک، ویلم دفو و سام نیل، به عمق و باورپذیری شخصیت ها افزود و کشمکش های اخلاقی آن ها را ملموس تر ساخت.

«روزشکنان» نه تنها به عنوان یک اثر سرگرم کننده و پرهیجان شناخته می شود، بلکه با مفاهیم عمیقی نظیر بحران منابع، مصرف گرایی بی رویه و معنای انسانیت، ذهن مخاطب را به چالش می کشد. این فیلم به خوبی نشان می دهد که چگونه ایده های نوآورانه می توانند به ژانرهای کهنه، تازگی و عمق ببخشند و مرزهای داستان سرایی را جابجا کنند. Daybreakers اثری است که تماشای آن، همزمان هم شما را به هیجان می آورد و هم به تفکر وا می دارد؛ تجربه ای سینمایی که برای مدت ها در ذهن باقی می ماند و ارزش دوباره دیدن را دارد.