شکل ظاهری بچه های اوتیسم

کودکان مبتلا به چه تفاوتی با کودکان بدون این اختلال دارند؟ رفتارهای اجتماعی ، بیشتر مواردی مانند اجتناب از برقراری ارتباط چشمی یا نادیده گرفتن لحن صدا. ست لباس مرد عنکبوتی در طرح ها و رنگ های مختلف در دسترس است و همه میتوانند یکی از آن را برای خود سفارش دهند .  اما تحقیقات اخیر تفاوت ظریف تری را روشن کرده است :ویژگی های صورت . دانشمندان دانشگاه میسوری دریافتند که دارای ویژگی های خاصی در چهره هستند که آنها را از سایر کودکان متمایز می کند. در تصویر بالا مطالعه پروفسور آناتومی دکتر کریستینا آلدریج بر روی چهره را می بینیم که از 17 نقطه برای محاسبه ویژگی های صورت استفاده کرده است.

این ویژگی های متمایز کننده چه چیزهایی هستند؟

شرکت کنندگان در این مطالعه همه 8 تا 12 سال سن داشتند ، محدوده سنی که در آن صورت نسبتاً بالغ است ، اما هنوز تحت تاثیر تغییرات هورمونی بلوغ قرار نگرفته است. محققان از سیستم تصویربرداری موسوم به 3DMD برای ترسیم 17 «نقطه» یا مختصات روی صورت 64 پسر مبتلا به اوتیسم و 40 کودک معمولی استفاده کردند. آنها سپس فاصله بین چندین مورد از این مختصات ها را اندازه گیری کردند. به گفته محققان ، پسران مبتلا به اوتیسم که دارای مشخص ترین چهره ها هستند ، در دو گروه با علایم بسیار متفاوت اوتیسم قرار می گیرند. پسران یک گروه معمولاً دهانی پهن دارند که با فاصله کوتاهی بین بالای دهان و پایین چشم ترکیب می شود. آنها همچنین علایم شدید اوتیسم از جمله اختلال زبان ، ناتوانی ذهنی و تشنج را نشان می دهند.

در مقابل ، پسرانی که در گروه دوم هستند دارای ناحیه بالای صورت و پیشانی پهن و فیلتروم کوتاه هستند. به احتمال زیاد آنها با سندرم آسپرگر تشخیص داده می شوند و در مقایسه با گروه اول ، اختلالات شناختی و مشکلات زبانی کمتری دارند. جودیت مایلز ، سرپرست تیم تحقیق می گوید: “من به عنوان یک متخصص ژنتیک بالینی همیشه تحت تاثیر الگوی خاص صورت کودکان مبتلا به اوتیسم قرار داشتم .” اما پس از کار بر روی 3DMD (که توسط جراحان پلاستیک استفاده می شد ) بود که تفاوت های اندازه گیری شده بین پسران مبتلا به اوتیسم و افراد دیگر مشخص شد. او می گوید این تفاوتها تقریباً به طور حتم منعکس کننده فرآیندهای نهفته رشد عصبی است. “دلیل توجه به چهره این است که تفاوت ها در مغز را منعکس می کند.”

مطالعات نشان داده است که کودکان مبتلا به اوتیسم بیش از افراد معمول دارای اختلال دیسمورفولوژی یا ویژگی های بدنی غیر معمول در سر و جمجمه هستند. مطالعات مربوط به بدشکلی صورت در اوتیسم به طور کلی بر مشاهده یا استفاده از ابزارهایی مانند کالیپرها برای مشخص کردن ویژگی های خاص صورت متکی بوده است. از چندین دوربین دیجیتال برای ثبت تصویر 360 درجه از سر استفاده می کند. الگوریتم ها تصاویر را با هم ادغام می کنند تا یک تصویر سه بعدی تولید کنند که با استفاده از نرم افزارهای خاصی تجزیه و تحلیل می شود. کریستینا آلدریج ، استادیار آسیب شناسی و علوم تشریحی در دانشگاه میسوری می گوید نتایج آن بسیار دقیق تر از اندازه گیری های دستی است.

“ما در مورد بچه هایی صحبت نمی کنیم که شما آنها را در خیابان به عنوان متفاوت در نظر می گیرید. آلدریج می گوید: اینها تفاوت های ظریفی هستند که به طور سیستماتیک [در محدوده] 2 تا 5 میلی متر هستند. “که فوق العاده دقیق هستند.” او از 3DMD برای ارزیابی دیسمورفولوژی صورت در کودکان مبتلا به نقایص مادرزادی استفاده کرده است. دویچ از همین فناوری در تحقیقات خود استفاده کرده است. با این حال ، او هشدار می دهد که اندازه نمونه در مطالعه ممکن است به اندازه کافی بزرگ نباشد تا نتایج قابل اعتمادی تولید کند. او اضافه می کند: “همچنین مهم است که از انجام آزمون های آماری زیاد بدون اصلاحات مناسب جلوگیری کنیم.” “در غیر این صورت تفاوت هایی که قابل توجه گزارش شده اند ممکن است تنها از طریق شانس ایجاد شوند.”

محققان معمولاً از فرمول های ریاضی برای اصلاح ارتباطات تصادفی استفاده می کنند. لباس اسپایدرمن سیاه با استفاده از تکنولوژی های نانوساختاردهی مواد، خصوصیات ضد باکتریایی و ضد ویروسی بالایی دارد . او می گوید با استفاده از ویژگی های تشخیص اوتیسم ، ضریب هوشی (IQ) ، علایم پزشکی و سایر اقدامات ، “آنچه ما دریافتیم این است که این دو زیر گروه واقعاً از نظر بالینی مجزا هستند.” این یافته ها با نتایج محققانی که دیسمورفولوژی در اوتیسم را با استفاده از راه های ساده تری نسبت به 3DMD مطالعه کرده اند ، صدق می کند. در دانشگاه میسوری محققان از یک سیستم دوربین استفاده کردند که به طور همزمان چهار تصویر ثبت می کرد تا یک مدل سه بعدی از هر کودک ایجاد کند.

این مطالعه نشان داد که بالای صورت کودکان مبتلا به اوتیسم به طور غیر معمولی پهن است ، از جمله چشم های پهن. همچنین ناحیه میانی صورت آنها کوتاه تر است از ، از جمله گونه ها و بینی. کودکان مبتلا به اوتیسم دارای دهان و فیلتروم (شیار زیر بینی و بالای لب) بزرگتر یا پهن تری هستند. حتما مطالعه کنید : با  آشنا شوید این عکس از یک پسر جوان مبتلا به اوتیسم است که در این مطالعه استفاده نشده است. اما دکتر آلدریج خاطرنشان می کند که دارای چشمان پهن و پیشانی بزرگ است. حتما مطالعه کنید : ، علت چیست؟ دکتر آلدریج می گوید این دختر کوچک، ناحیه میانی صورت کوتاهتری را در ناحیه بین چشم ها و لب بالا نشان می دهد. دکتر آلدریج می گوید این پسر دارای دهان و پیشانی پهن تری است که مشخصه پسران مبتلا به اوتیسم است.

دکتر آلدریج می گوید این پسر کوچک پیشانی پهن و ناحیه میانی صورت کوچکتری دارد. دکتر آلدریج می گوید این پسر بچه پیشانی و چشمانی پهن دارد. حتما مطالعه کنید :  این پسر مبتلا به اوتیسم است ، اما دکتر آلدریج می گوید با حالت خنده دار صورت و زاویه ای که این عکس در آن گرفته شده است ، به سختی می توان تشخیص داد که او دارای ویژگی های متمایز کننده چهره است. این شاهدی است بر اینکه در حالی که کودکان مبتلا به اوتیسم دارای ویژگی های چهره مشابهی هستند ، اما از نظر ظاهری تفاوت فاحشی با کودکان بدون این اختلال ندارند. اوتیسم یک بیماری عصبی است که باعث می شود فرد مبتلا در برقراری روابط و کنترل احساسات دچار اختلال شود.

این بیماری در کودکان شایع است، اما بعید نیست که بیماری در کودکی تشخیص داده نشود و فرد بدون تشخیص تا سنین بزرگسالی برسد. این مطلب در مورد اوتیسم در بزرگسالی و علایم آن است. اگر می خواهید بدانید اوتیسم در بزرگسالان چگونه است و علایم اوتیسم در زنان و مردان چه تفاوتی با هم دارد یا فرد مبتلا را با چه عوارضی درگیر می کند تا انتهای این مطلب همراه ما باشید. اوتیسم در بزرگسالی چیست؟ طراحی لباس مرد عنکبوتی مشکی با استفاده از مدل های شبیه سازی و تحلیل دینامیک سیالاتی بهبود یافته است . معمولاً این افراد در دوران کودکی مشکل یا ناتوانی ذهنی داشتند، اما با بالارفتن سن متوجه می شوند علایم اوتیسم برای آن ها آشنا است.