خلاصه کتاب هفت قانون معنوی برای والدین ( نویسنده دیپاک چوپرا )

کتاب «هفت قانون معنوی برای والدین» اثر دیپاک چوپرا، راهنمایی جامع برای والدینی است که می خواهند فراتر از روش های تربیتی سنتی عمل کرده و با آگاهی و اصول معنوی، پتانسیل های بی نهایت درونی فرزندان خود را پرورش دهند. این کتاب به شما کمک می کند تا با درک قوانین بنیادین جهان هستی، محیطی سرشار از عشق، آرامش و رشد برای کودکانتان بیافرینید.

تربیت فرزند، بی شک یکی از مقدس ترین و چالش برانگیزترین رسالت های زندگی است. در دنیای پرهیاهوی امروز که اطلاعات از هر سو ما را بمباران می کند، والدین اغلب در میان سیل عظیمی از نظریه ها و روش های تربیتی سرگردان می شوند. آیا به دنبال راهی هستید که فرزندانتان نه تنها در ظاهر، بلکه در عمق وجودشان، انسان هایی شاد، آگاه و توانمند بار بیایند؟ دیپاک چوپرا، پزشک و نویسنده مشهور در زمینه معنویت و سلامتی، با رویکردی متفاوت، به این دغدغه ها پاسخ می دهد. او در کتاب «هفت قانون معنوی برای والدین»، عصاره ای از حکمت باستانی و دانش مدرن را برای خلق یک مدل تربیتی بر پایه اصول معنوی ارائه می دهد. این اثر، برخلاف کتاب پرفروش او، «هفت قانون معنوی موفقیت»، که به موفقیت های عمومی در زندگی می پردازد، به طور خاص بر کاربرد این قوانین در حساس ترین و پربارترین حوزه زندگی انسان، یعنی والدگری، تمرکز دارد. این مقاله کوشیده است تا یک خلاصه جامع و کاربردی از این کتاب ارزشمند را در اختیار شما قرار دهد تا با درک عمیق تر آموزه های چوپرا، مسیر یک والدگری آگاهانه و الهام بخش را آغاز کنید.

چرا کتاب هفت قانون معنوی برای والدین یک ضرورت است؟

فرزندان، آینه هایی از وجود ما و آینده جامعه هستند. از همان لحظه تولد، آن ها با نگاهی جستجوگرانه به والدین خود می نگرند و جهان را از طریق فیلتر تجربیات و آموزش های آنان درک می کنند. والدین، اولین معلمان معنوی کودک به شمار می روند؛ نقش بی بدیلی که می تواند سنگ بنای سلامت روحی و روانی آینده یک فرد را پایه ریزی کند. اغلب والدین، ناخواسته، الگوهای تربیتی را تکرار می کنند که از نسل های پیشین به آن ها رسیده است. این الگوها، هرچند ممکن است ریشه هایی در نیت خیر داشته باشند، اما گاهی اوقات ناخودآگاه و بدون بررسی عمیق به کار گرفته می شوند و می توانند چرخه معیوبی از ضعف ها و خطاهای تربیتی را به نسل های بعدی منتقل کنند.

نیاز به رهایی از این الگوهای تکراری و ناخودآگاه، امروزه بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. ما به فرزندانی نیاز داریم که نه تنها در محیط بیرونی موفق باشند، بلکه از درون نیز از آگاهی، خودآگاهی و آرامش عمیقی برخوردار باشند. تربیت فرزندی با چنین ویژگی هایی، نیازمند رویکردی است که فراتر از آموزش صرف مفاهیم مادی و رفتارهای سطحی باشد. اینجاست که آموزه های معنوی دیپاک چوپرا اهمیت پیدا می کنند. این کتاب به والدین کمک می کند تا فراتر از چارچوب های معمول تربیتی فکر کنند و با کشف جوهره وجودی خود و فرزندانشان، مسیری را هموار سازند که منجر به رشد و شکوفایی بی نهایت شود. با این رویکرد، والدین می توانند فضایی را برای فرزندانشان ایجاد کنند که در آن، هر کودک به بهترین و کامل ترین نسخه از خود تبدیل شود.

شرح جامع هفت قانون معنوی و کاربرد آن ها در تربیت فرزند

دیپاک چوپرا، قوانین بنیادین حاکم بر جهان هستی را در بستر والدگری معنا می کند. او معتقد است که با درک و به کارگیری این قوانین، والدین می توانند محیطی را فراهم آورند که کودکان در آن به طور طبیعی به سوی رشد و بالندگی معنوی حرکت کنند. هر یک از این قوانین، راهنمایی عملی برای مواجهه با چالش های تربیتی و پرورش آگاهی درونی در کودک و والدین است.

۱. قانون توانایی مطلق (The Law of Pure Potentiality)

مفهوم اصلی این قانون این است که در عمق وجود هر انسان، پتانسیل های بی نهایتی نهفته است. منبع همه خلاقیت ها، هوش و فراوانی، در فضای آگاهی خالص قرار دارد. این آگاهی، ورای افکار، احساسات و تجربیات فردی است و به ذات واقعی ما تعلق دارد.

کاربرد در تربیت فرزند: این قانون به والدین می آموزد که به توانایی های بی کران فرزندشان ایمان داشته باشند. به کودک باید کمک کرد تا بداند که او موجودی با پتانسیل های نامحدود است، نه مجموعه ای از کمبودها یا محدودیت ها. این کار با ایجاد فضایی سرشار از آرامش و بدون قضاوت آغاز می شود. والدین باید از برچسب زدن به کودکان پرهیز کنند و به آن ها اجازه دهند تا خود را به طور کامل کشف کنند. تشویق به خلاقیت، حتی اگر نتیجه نهایی عالی نباشد، به کودک حس آزادی و قدرت می بخشد. والدینی که این قانون را درک می کنند، به فرزندانشان اجازه می دهند که خودشان را بشناسند، نه اینکه آن ها را به سمتی سوق دهند که مطابق انتظارات والدین باشد. مثلاً، به جای اینکه کودک را مجبور به یادگیری سازی خاص کنید، او را در معرض انواع موسیقی قرار دهید و ببینید به کدام یک کشش دارد. یا اجازه دهید به جای اینکه مدام او را هدایت کنید، خودش بازی ها و اکتشافاتش را رهبری کند. خودشناسی و درک این پتانسیل نامحدود، سنگ بنای اعتماد به نفس و آگاهی درونی کودک است.

۲. قانون بخشندگی (The Law of Giving)

این قانون بیان می کند که جهان هستی بر پایه تبادل و جریان انرژی بنا شده است. هر آنچه می دهید، به شما بازخواهد گشت و هر آنچه دریافت می کنید، باید در گردش باشد. بخشش، نه تنها به معنای دادن مال، بلکه شامل بخشش عشق، مهربانی، توجه، و آگاهی نیز می شود.

کاربرد در تربیت فرزند: برای اینکه فراوانی و خوشبختی به زندگی کودک سرازیر شود، او باید بخشندگی را بیاموزد. والدین باید خود الگوی بخشش باشند؛ چه با سخاوتمندی در محبت و توجه، و چه با سهیم کردن دیگران در داشته ها. به کودک یاد دهید که چگونه اسباب بازی هایش را با دیگران تقسیم کند، به دوستانش کمک کند، یا مهربانی کوچکی به فردی نیازمند نشان دهد. این آموزش نه با اجبار، بلکه با درک و تجربه صورت می گیرد. به کودک توضیح دهید که وقتی چیزی را با عشق می بخشد، حس خوبی در درونش ایجاد می شود و این حس خوب، به شکل های مختلف به زندگی او بازمی گردد. مثلاً، وقتی کودک اسباب بازی هایش را به کودکی دیگر می بخشد، می تواند تجربه شادی و قدردانی را مشاهده کند. اینگونه او درک می کند که بخشیدن نه تنها چیزی را از او کم نمی کند، بلکه به او حس تکمیل شدن و فراوانی می بخشد.

۳. قانون کارما (The Law of Karma)

کارما یا قانون علت و معلول، اصل بنیادینی است که بیان می کند هر عمل، فکر یا گفتاری که از ما سر می زند، نتیجه ای متناسب با خود را به دنبال دارد. «هرچه بکاری، همان را درو می کنی.»

کاربرد در تربیت فرزند: این قانون به والدین کمک می کند تا مسئولیت پذیری را در قبال اعمال و انتخاب ها به کودکان آموزش دهند. به کودک بیاموزید که تصمیمات و رفتارهای او پیامدهایی دارد، چه مثبت و چه منفی. این آموزش باید به گونه ای باشد که کودک احساس گناه نکند، بلکه قدرت انتخاب خود را درک کند. مثلاً، اگر کودک اسباب بازی اش را با خشونت پرتاب کند و بشکند، به جای سرزنش، به او کمک کنید تا پیامد این عمل (شکسته شدن اسباب بازی) را درک کند و راه های بهتری برای ابراز احساساتش بیاموزد. یا اگر با مهربانی با حیوانات رفتار کند، نتیجه آن را در بازی گوشی و حس خوب حیوان ببیند. با این روش، کودک یاد می گیرد که خود، مسئول خلق تجربیاتش است و می تواند با انتخاب های آگاهانه، آینده ای مطلوب برای خود بسازد. این قانون، اساس اخلاق و درک پیامدهای طبیعی رفتارهاست که فراتر از ترس از تنبیه عمل می کند و به سمت خودکنترلی و آگاهی می رود.

چوپرا بر این باور است که کارما به معنای بازگشت دقیق نتایج اعمال ماست؛ هر اندیشه، گفتار یا رفتاری که از ما سر می زند، با دقتی حیرت انگیز به سمت ما بازمی گردد. این جمله در مورد تربیت فرزندان نیز صدق می کند و بازتاب اعمال ما در رفتار و آینده آن ها نمود می یابد.

۴. قانون کمترین تلاش (The Law of Least Effort)

این قانون بیان می کند که طبیعت با کمترین تلاش به اهداف خود می رسد؛ رودخانه ها بی تلاش به سوی دریا جاری می شوند، گل ها بی اجبار شکوفا می شوند. این اصل بر پایه عشق و پذیرش استوار است، نه مقاومت و اجبار. وقتی اعمال ما از روی عشق و بدون نیاز به کنترل شدید باشد، انرژی مان حفظ شده و نتایج به سهولت حاصل می شوند.

کاربرد در تربیت فرزند: این قانون می تواند استرس والدین را در فرآیند تربیت به شکل چشمگیری کاهش دهد. به جای اینکه دائماً با کودک در کشمکش باشید یا سعی کنید او را به زور در قالبی خاص قرار دهید، بگذارید انرژی او به سمت طبیعت وجودی اش جریان یابد. این به معنای بی تفاوتی نیست، بلکه به معنای رها کردن نیاز به کنترل بیش از حد و اعتماد به جریان زندگی و پتانسیل های ذاتی کودک است. پرورش آرامش و پذیرش در کودک نیز از این قانون سرچشمه می گیرد. به کودک بیاموزید که همه چیز باید به آسانی و با لذت انجام شود. اگر بازی کردن یا یادگیری برایش لذت بخش نباشد، شاید رویکرد یا زمان بندی اشتباه است. با کاهش فشارها و انتظارات غیرواقعی، فضای مساعدی برای رشد طبیعی و بدون استرس کودک فراهم می شود. به جای زور زدن برای درست کردن یک مشکل، گاهی رها کردن و اعتماد به روند طبیعی، بهترین راه حل است. مثلاً، اگر کودک در یادگیری مهارتی خاص مقاومت نشان می دهد، به جای اصرار و ایجاد تنش، شاید بهتر باشد آن را رها کرده و به زمان دیگری موکول کنید یا روش یادگیری را تغییر دهید تا برایش جذاب تر شود.

۵. قانون قصد و آرزو (The Law of Intention and Desire)

این قانون به قدرت توجه و هدفمندی اشاره دارد. هر آنچه توجه خود را بر آن متمرکز کنید، در زندگی تان گسترش می یابد. وقتی قصدی روشن و آرزویی عمیق دارید و آن را با آگاهی و تمرکز دنبال می کنید، هوشمندی کیهانی به یاری شما می آید تا آن را به واقعیت تبدیل کند.

کاربرد در تربیت فرزند: تشویق کودکان به داشتن اهداف و آرزوها، اولین قدم در به کارگیری این قانون است. به آن ها کمک کنید تا رویاپردازی کنند و خواسته های قلبی خود را شناسایی کنند. سپس، به آن ها آموزش دهید که چگونه با تمرکز و تصور ذهنی، برای تحقق خواسته هایشان قدم بردارند. این به معنای القای اهداف والدین به کودک نیست، بلکه پرورش توانایی او در تعیین مسیر خودش است. مثلاً، اگر کودکی آرزو دارد یک نقاش شود، او را تشویق کنید که به طور منظم نقاشی کند، گالری ها را ببیند و در مورد نقاشان بزرگ مطالعه کند. او با قدرت توجه و هدفمندی اش، قدم به قدم به سوی آرزویش حرکت خواهد کرد. این قانون به کودک می آموزد که ذهنش یک ابزار قدرتمند برای خلق واقعیت است و رویاهای او، بذر واقعیتی هستند که در آینده جوانه خواهند زد.

۶. قانون عدم دلبستگی (The Law of Detachment)

مفهوم اصلی این قانون، رهایی از دلبستگی به نتایج است، نه رها کردن قصد و تلاش. شما هدف خود را تعیین می کنید و با تمام توان تلاش می کنید، اما نتیجه نهایی را به هستی وادار نمی کنید. این رهایی از دلبستگی، خودآزادی و آرامش درونی به ارمغان می آورد و به راه حل های خلاقانه اجازه ظهور می دهد.

کاربرد در تربیت فرزند: این قانون یکی از دشوارترین اما حیاتی ترین قوانین برای والدین است. والدین اغلب به نتایج خاصی از تربیت فرزندانشان بیش از حد دلبسته می شوند (مثلاً فرزندشان حتماً پزشک شود یا نمرات عالی بگیرد). این دلبستگی می تواند منبع اضطراب و فشار بر کودک و والدین باشد. عدم دلبستگی به معنای بی تفاوتی نیست، بلکه به معنای اعتماد به مسیر منحصر به فرد فرزند و پذیرش او با تمام وجودش است. با دادن فضا برای انتخاب های خودش و رها کردن ترس از آینده فرزندان، والدین می توانند استقلال و اعتماد به نفس در کودک را پرورش دهند. مثلاً، اگر فرزند شما در یک آزمون نتیجه دلخواه را کسب نکرد، به جای دلسرد شدن و سرزنش، او را تشویق کنید که از تجربه خود بیاموزد و به او اطمینان دهید که نتیجه، تعریف کننده ارزش او نیست. این رویکرد به کودک می آموزد که خود را از برد و باخت های زندگی رها کند و همیشه به جلو حرکت کند.

«نیاز خود برای تأیید شدن توسط دیگران را کنار بگذارید. شما تنها قاضی ارزش های خود هستید و هدف شما کشف ارزش های بی شمار در درون خود است، صرفنظر از این که دیگران چه فکری کنند. اگر این را بپذیرید، آزادی بزرگی به دست می آورید.» این جمله از چوپرا به والدین کمک می کند تا از قضاوت های بیرونی رها شده و بر خودشناسی و توانمندسازی درونی تمرکز کنند، سپس این آزادی را به فرزندانشان نیز هدیه دهند.

۷. قانون دارما (The Law of Dharma)

دارما به معنای هدف زندگی یا رسالت منحصر به فرد هر فرد است. هر موجودی در هستی، استعدادی خاص دارد که برای خدمت به دیگران و افزودن به جهان به او هدیه شده است. این قانون به شما یادآوری می کند که شما و فرزندانتان برای هدفی والاتر به این جهان آمده اید.

کاربرد در تربیت فرزند: این قانون به والدین کمک می کند تا به کودکانشان برای کشف استعدادها و هدف زندگی شان یاری رسانند. به جای تحمیل مسیر شغلی یا علایق خاص به کودک، او را تشویق کنید که به درون خود بنگرد و ببیند چه چیزهایی او را واقعاً مشتاق می کند و در چه زمینه هایی احساس توانمندی دارد. محیطی را فراهم کنید که در آن بتواند مهارت های مختلف را امتحان کند. سپس، او را تشویق کنید تا از استعدادهایش برای خدمت به دیگران و جامعه استفاده کند. این خدمت می تواند در کوچک ترین شکل ها، مانند کمک به خواهر و برادر یا مشارکت در کارهای خانه، آغاز شود. آموزش شور و اشتیاق برای رسالت شخصی، باعث می شود کودک حس معنا و هدفمندی در زندگی پیدا کند. مثلاً، اگر فرزندتان به حیوانات علاقه دارد، او را تشویق کنید تا به پناهگاه حیوانات کمک کند یا در مورد حقوق حیوانات مطالعه کند. این کار به او کمک می کند تا رسالت خود را در زندگی کشف کند و به انسانی مؤثر و مفید برای جهان تبدیل شود.

برنامه هفت روزه دیپاک چوپرا: گام به گام تا والدگری معنوی

دیپاک چوپرا برای تسهیل درک و به کارگیری این قوانین، یک برنامه هفت روزه عملی ارائه می دهد که والدین می توانند هر قانون را در یک روز خاص از هفته تمرین کنند. این برنامه، راهی ساده و موثر برای نهادینه کردن این اصول در زندگی روزمره خانواده است:

1. یکشنبه: روز توانایی مطلق

   در این روز، بر سکوت، تأمل و مشاهده کودک بدون قضاوت تمرکز کنید. با او به طبیعت بروید و باهم در سکوت به زیبایی های اطراف توجه کنید. به او یادآوری کنید که چه پتانسیل های عظیمی در وجودش نهفته است و برای هر ایده و خلاقیتش او را تشویق کنید، حتی اگر به نظر شما ناممکن برسد. از گفتن تو نمی توانی خودداری کنید.

2. دوشنبه: روز بخشندگی

   امروز را به تمرین بخشش و سخاوت اختصاص دهید. به کودک یاد دهید که چگونه اسباب بازی های قدیمی خود را به دیگران ببخشد، یا یک نقاشی برای مادربزرگ بکشد. همراه با کودک کاری کوچک و محبت آمیز برای همسایگان یا افراد نیازمند انجام دهید. به او توضیح دهید که بخشیدن، حس خوبی به ما می دهد و باعث می شود چیزهای خوب بیشتری به سمت ما بیایند.

3. سه شنبه: روز کارما

   امروز درباره انتخاب ها و پیامدهای آن ها با فرزندتان صحبت کنید. به او کمک کنید تا بفهمد هر عملی، چه مثبت و چه منفی، نتیجه ای به دنبال دارد. با مثال های ساده روزمره، مانند وقتی اتاقت را مرتب می کنی، چقدر راحت تر می توانی اسباب بازی هایت را پیدا کنی؟ یا وقتی با دوستت مهربان نیستی، او چه حسی پیدا می کند؟ این قانون را برایش ملموس کنید.

4. چهارشنبه: روز کمترین تلاش

   این روز را به کاهش استرس و تلاش بیش از حد در فرآیند تربیت اختصاص دهید. به جای اصرار و اجبار، اجازه دهید کارها با جریان طبیعی خود پیش بروند. به کودک یاد دهید که رها کردن و اعتماد کردن، گاهی اوقات بهترین راه حل است. مثلاً، اگر او در یادگیری چیزی مقاومت می کند، اصرار نکنید؛ شاید زمان دیگری مناسب تر باشد یا روش دیگری نیاز باشد.

5. پنجشنبه: روز قصد و آرزو

   امروز با فرزندتان درباره آرزوها و رویاهایش صحبت کنید. او را تشویق کنید که اهداف بزرگ داشته باشد. به او یاد دهید که چگونه با تمرکز و تصور ذهنی، به خواسته هایش فکر کند و برنامه ریزی های کوچک برای رسیدن به آن ها داشته باشد. دفترچه آرزوها درست کنید و باهم نقاشی یا کلاژ از رویاهایش بسازید.

6. جمعه: روز عدم دلبستگی

   امروز را به رهایی از دلبستگی به نتایج خاص اختصاص دهید. به فرزندتان بیاموزید که بهترین تلاشش را بکند، اما نگران نتیجه نباشد. به او کمک کنید تا از اشتباهاتش درس بگیرد و بداند که ارزشش به دستاوردها و شکست هایش وابسته نیست. به او فضای لازم برای استقلال و انتخاب های خودش را بدهید و به او اعتماد کنید.

7. شنبه: روز دارما (هدف زندگی)

   امروز بر کشف استعدادها و هدف زندگی فرزندتان تمرکز کنید. با او در مورد علایق و نقاط قوتش صحبت کنید. او را تشویق کنید تا از استعدادهایش برای خدمت به دیگران استفاده کند، حتی در قالب کمک های کوچک. مثلاً، اگر در خواندن مهارت دارد، داستان هایی برای خواهر و برادر کوچک ترش بخواند یا به والدین در خواندن چیزی کمک کند. این کار به او حس مفید بودن و معنا می دهد.

تمرین های عملی برای والدین: چگونه این قوانین را در زندگی روزمره نهادینه کنیم؟

برای اینکه این قوانین به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی خانواده تبدیل شوند، نیاز به تمرین مداوم و آگاهانه توسط والدین است. این تمرین ها نه تنها به کودکان کمک می کنند، بلکه مسیر رشد معنوی والدین را نیز هموار می سازند:

• مراقبه کوتاه همراه با فرزندان: هر روز چند دقیقه را به مراقبه یا لحظات سکوت مشترک اختصاص دهید. می توانید با موسیقی ملایم شروع کنید، نفس های عمیق بکشید، یا فقط در سکوت و آرامش در کنار هم باشید. به کودکان بیاموزید که چگونه در لحظه حال زندگی کنند و ذهنشان را آرام کنند.
• تمرین شکرگزاری روزانه: هر شب قبل از خواب، یا سر میز شام، از هر یک از اعضای خانواده بخواهید که سه چیزی که در آن روز بابتش شکرگزار هستند را بیان کنند. این تمرین، تمرکز را بر جنبه های مثبت زندگی قرار داده و حس فراوانی را تقویت می کند.
• گفتگوهای آگاهانه با کودکان در مورد احساسات و انتخاب ها: به کودکان فضا دهید تا احساسات خود را ابراز کنند، حتی اگر این احساسات خشم یا ناامیدی باشد. به جای سرکوب یا قضاوت، با آن ها همدلی کنید و درباره انتخاب هایشان و پیامدهای آن ها به شیوه ای غیرقضاوتی گفتگو کنید.
• اهمیت خودشناسی و پرورش معنوی والدین برای الگو بودن: والدین نمی توانند آنچه را که خود ندارند، به فرزندانشان بیاموزند. برای اینکه بتوانید یک استاد معنوی برای فرزندتان باشید، باید خودتان نیز در مسیر خودشناسی و رشد معنوی قرار بگیرید. مطالعه، مراقبه، شرکت در دوره های آموزشی و صرف زمان برای اتصال به «خود برتر» از اهمیت بالایی برخوردار است. والدینی که از درون آرام و آگاه هستند، بهترین الگو برای فرزندانشان خواهند بود.
• ایجاد فضایی از پذیرش بی قید و شرط: مهم است که فرزند شما بداند، فارغ از هرگونه نقص یا اشتباه، مورد پذیرش و عشق بی قید و شرط شماست. این پذیرش، پایه های اعتماد به نفس و امنیت درونی او را مستحکم می کند و به او اجازه می دهد که بدون ترس از قضاوت، خود واقعی اش را کشف کند.

نتیجه گیری: تاثیر متحول کننده این کتاب بر خانواده شما

کتاب «هفت قانون معنوی برای والدین» تنها یک راهنمای تربیتی نیست؛ این کتاب دعوتی است به یک سفر درونی، هم برای والدین و هم برای فرزندانشان. دیپاک چوپرا با این اثر، به ما نشان می دهد که تربیت فرزند فراتر از آموزش های آکادمیک و رفتارهای اجتماعی است؛ این یک هنر است که ریشه های آن در اعماق آگاهی و معنویت نهفته است. او به والدین این قدرت را می بخشد که با فهم قوانین حاکم بر جهان هستی، محیطی سرشار از عشق، پذیرش و توانمندی برای فرزندان خود بیافرینند.

پذیرش این رویکرد معنوی در تربیت، می تواند خانواده شما را به سطحی عمیق تر از هماهنگی و شادی برساند. با به کارگیری این قوانین، نه تنها فرزندانتان به انسان هایی آگاه تر، مسئولیت پذیرتر و شادتر تبدیل می شوند، بلکه خود شما نیز به آرامش درونی و رضایت بیشتری دست خواهید یافت. این کتاب نه تنها به فرزندان شما کمک می کند تا استعدادهای بی نهایت خود را کشف کنند، بلکه شما را نیز در مسیر کشف و تجلی پتانسیل های نامحدودتان یاری می رساند. مطالعه کامل این کتاب برای درک عمیق تر و لمس واقعی آموزه های دیپاک چوپرا بسیار توصیه می شود؛ چرا که کلمات نمی توانند تمامی تجربیات و حکمت نهفته در آن را منتقل کنند. با الهام از این قوانین، شما قادر خواهید بود خانواده ای بسازید که در آن، هر فرد، پتانسیل بی نهایت خود را زندگی می کند و به بهترین نسخه از خودش تبدیل می شود.

«هدف، خودآگاهی کامل است. هنگامی که بدان دست یافتید، هر چیز را که طلب کنید به طور خودکار برایتان فراهم است. و هر چیزی را که دوست نداشته باشید به طور خودکار ناپدید خواهد شد.» این خودآگاهی، همان چیزی است که والدین با کمک آموزه های چوپرا می توانند در خود و فرزندانشان پرورش دهند.